راهبردهای توسعۀ زیست‌‌سازگار با اکوسیستم تالاب براساس الگوی بوم‌روستا در روستاهای حاشیۀ تالاب‏های میانکاله و لپوی زاغمرز با استفاده از روش SWOC و ماتریس QSPM

حفظ و پایداری اکوسیستم‏های طبیعی و پایداری جوامع روستایی از طریق برقراری پیوند مطلوب بین جوامع و اکوسیستم‏ها با توسعۀ شیوه‏های زیست جایگزین ضروری است. در این راستا براساس الگوی بوم‌روستا (اکوویلج) به‌عنوان الگوی زیست ‌پایدار با رفع بی‏ثباتی‏های اکولوژیکی و اجتماعی جوامع، با شناسایی مزیت‏ها و محدودیت‏های موجود و ضعف‏ها و قوت‏های جوامع روستایی حاشیۀ تالاب و از طریق برنامه‏ریزی راهبردی به ارائۀ راهبردهای مناسب برای زیست ‌پایدار در جوامع روستایی حاشیۀ تالاب پرداخته شد تا شیوۀ زندگی پایدار و رابطۀ پایدار با اکوسیستم تالاب را برای جوامع ممکن سازد. بنابراین، مقالۀ حاضر در پی پاسخ‌گویی به این پرسش است که راهبردهای مناسب برای توسعۀ الگوی زیست ‌پایدار و سازگار با اکوسیستم تالاب براساس الگوی بوم‌روستا در روستاهای حاشیۀ تالاب میانکاله و لپوی زاغمرز کدام‌اند؟ پژوهش حاضر با روش‏ توصیفی‌ـ تحلیلی و به شیوۀ پیمایشی و مدل تحلیلی SWOC و ماتریس ارزیابی QSPM به ارائۀ راهبردهای مناسب پرداخته است. نتایج نشان می‏دهد توسعۀ الگوی زیست پایدار و سازگار با اکوسیستم تالاب در روستاهای مطالعه‌شده باید در راستای رفع ضعف‏ها و تهدیدها باشد و در این راستا باید راهبردهای حفاظت از اکوسیستم، تغییر فرهنگ مصرف و ارتباطات و تعاملات جمعی مورد توجه قرار گیرد.